
Dost, efendi, yürekli,
...
Galatasaraylı..
Çocukluk yılları, babanın memuriyeti nedeniyle çeşitli illerde yaşanan okul yılları, Ve Üniversite
Maçlar, sınavlar, sabahlamalar, sohbetler, aynı yürek atışları…
Yaşam ortaklığı..Sarı ve Kırmızı..
Ayrıldık;
Mecburen..
Sinsi bir lösemi…
2008 Mayıs’ta başladı..Kan değerleri… İlik nakli beklentileri…
Başucunda bekledi kardeşleri Anıl’ı,
DAYAN KOCA ADAM dedi tüm Türkiye onun için;
Ama olmadı..
17 Kasım 2008’de
Koca Adam efeler gibi gitti…
Dostları arkasından şu dizeleri döktüler mezar taşına;
Bir ayrıılık türküsü ölüm,
Rabb’imin yazdığı kaderin bir cilvesi.
Cilve demişler ya; ölenle ölünmez,
Ama ölenle yaşanır arkadaş,
Sanki hiç gitmemişçesine ...
Kendi gitse bile, adı hep ANILsın diye...
Anıl AYDIN nam-ı diğer KOCA ADAM
1984-Biz yaşadıkça
1 yorum:
Acıyı sadece yaşayanlar bilir.. Her ne kadar acınız acımızdır desekte ateş düştüğü yere, kendi tribünümden biliyorum..
Allah mekanını cennet etsin.
Yorum Gönder